Mijn ervaring met de Ramadan
Vandaag en/of morgen is er Suikerfeest, ter afsluiting van de Ramadan. Veel moslims hebben dan ruim 4 weken niks gegeten en gedronken tussen zonsopkomst en zonsondergang. In deze vastenmaand gaat het normale leven meestal gewoon door. Werk, studie en dagelijkse bezigheden worden uitgevoerd net als anders. Hoewel dit behoorlijk wat discipline en doorzettingsvermogen vereist zijn er zelfs Moslims die tijdens de Ramadan ook nog gaan sporten!
Ik was erg benieuwd naar hoe dit in zijn werk gaat, en wat het vasten met je lichamelijke en geestelijke toestand doet. Bovendien heb ik een cliënt die meedoet met de Ramadan, en zijn personal training sessies na 20 uur ‘s avonds werden nooit overgeslagen. Dit was dus na ongeveer 16 uur lang niks gegeten en gedronken te hebben! Omdat ik wel eens wilde weten hoe dat voelt en uit solidariteit met hem deed ik een week mee.
Omdat het begin en eind van het dagelijks vasten te maken heeft met de stand van de maan verschillen de tijdstippen waarop gestart en gestopt dient te worden met eten en drinken per dag. Globaal gezien betekende het voor mij dat ik van 4.45 uur ‘s nachts tot 20.45 uur ‘s avonds niks mocht eten en drinken. Mijn full-body trainingen van afgelopen week heb ik samen met mijn cliënt Hicham ingepland op maandag, woensdag en vrijdag.
Vooral de eerste 2 dagen waren even wennen. Op maandag had ik regelmatig een gevoel van honger, maar wanneer ik mijn aandacht op andere zaken vestigde werd dit snel minder. Omdat ik gewend ben veel water te drinken moest ik hier vooral verandering in aan brengen. Na het tandenpoetsen, op de sportschool langs de ‘bar’ met water lopen, en telkens wanneer ik een droge mond had. Telkens momenten waarop het heel normaal is om een glas water te drinken moest ik mezelf eraan herinneren dat ik aan het vasten ben. Na 2 dagen wist ik niet meer beter.
Dinsdag moest ik naar Den Bosch, een autorit van 45 minuten. Dit viel me erg tegen omdat ik telkens in slaap dreigde te vallen. Al knikkenbollend toch veilig aangekomen, en gelukkig verliep de terugreis veiliger.
Woensdag en donderdag was ik al behoorlijk gewend. Wel probeerde ik zoveel mogelijk energie te besparen door minder te praten en bewegen. Als personal trainer niet altijd mogelijk, maar zover het kon deed ik mijn best. Donderdags merkte ik een behoorlijke afname van productiviteit. Toen ik thuis achter de laptop bezig was met werk viel het me op dat ik soms naar het scherm zat te staren zonder dat ik daadwerkelijk ergens mee bezig was. Contact met cliënten ging nog aardig, maar soms voelde ik mezelf wat wazig vooruit staren en werd ik duizelig bij bukken of iets zwaars optillen (ben al niet zo sterk, dus had er nu nog meer moeite mee).
Toen ik vrijdagnacht om 4.15 uur gewekt werd door de wekker en vervolgens weer om 5 uur ging slapen vroeg ik me wel even af waar ik mee bezig was. Flink slaaptekort van de hele week onderbroken slapen zorgde ervoor dat ik 10 minuten doorsliep terwijl de wekker afging, irritant wekker geluid galmt nu nog door mijn hoofd. Overdag nog minder productief dan donderdag en ik werd vergeetachtig. Omdat ik vond dat het Ramadan experiment niet ten koste mocht gaan van mijn werkzaamheden besloten om het hierbij te laten.
De trainingen op maandag en woensdag gingen erg goed. Begonnen om 21 uur, en dus had ik al wat water inclusief BCAA’s kunnen drinken. De eerste keer water drinken na een lange periode zonder voelt vreemd. Normaal gesproken voel ik het water door mijn slokdarm zakken, nu was het alsof het water al in mijn keel geabsorbeerd werd. Waar ik me de hele dag wat suf voelde en wat minder energie had dan normaal werd dit tijdens het trainen omgezet in scherpe focus. Natuurlijk omdat ik zin had om te trainen, maar ook voor een gedeelte omdat er water in mijn lichaam kwam. Tijdens de trainingen ging alles goed. Niet het gevoel kracht te hebben verloren ondanks de lange periode zonder voedsel.
De training op vrijdag was een iets ander verhaal. Deze hadden we gepland om 19.30 uur, dus nog ruim een uur voordat er gegeten en gedronken mocht worden. Met een flink droge mond begonnen en met behoorlijk minder energie dan de dagen ervoor aan de warming-up. Ondanks dat verliep het trainen lekker. Focus en kracht was goed, nergens op achteruit gegaan. Hicham is zelfs sterker geworden tijdens het vasten. Afgelopen vrijdag heeft hij er 3 sets chin-ups van 4-5 herhalingen uit weten te persen met 20 kg toegevoegd aan zijn lichaamsgewicht. Een prestatie die hij hiervoor nooit behaald heeft.
Toen Hicham vorig jaar meedeed aan de Ramadan is zijn vetpercentage flink gestegen, onder andere door het stagneren van zijn stofwisseling en het onderbreken van de nachtrust. Omdat we dat dit jaar absoluut wilde voorkomen heb ik een protocol opgesteld waarmee we zijn vetpercentage op zijn minst onder controle konden houden en zijn kracht afname konden beperken. Dit heeft er toe geleid dat hij wat minder mee kon doen met de tradities van het eten ‘s avonds. Doordat hij vastberaden was zijn doel te bereiken heeft hij zich gehouden aan het protocol en een waanzinnige prestatie neergezet.
Met een uitgekiend voedingspatroon is het mijn cliënt Hicham nu wel gelukt om zijn vetpercentage én energie onder controle te houden. Zijn mindset is goed, en hij heeft een duidelijk doel voor ogen. Door discipline en doorzettingsvermogen heeft hij zich goed aan het voedingspatroon kunnen houden. Sterker nog, hij is tijdens de Ramadan sterker geworden!
Met de juiste mindset valt veel te behalen. Wanneer je je erop instelt dat je de hele dag niet zult eten valt dit best wel te overzien. Normaal gesproken eet ik zelf elke 2,5/3 uur een maaltijd of snack. Loop ik iets uit met werk en wordt de interval tussen maaltijden langer, dan voel ik me al snel slap en begint mijn maag duidelijk te maken dat er voedsel nodig is. Nu, tijdens het vasten, had ik hier veel minder last van. Puur doordat ik van tevoren wist dat ik niet zou eten en drinken, en hierop geprogrammeerd was, was het geen probleem met een lege maag te werken.
Na 5 dagen Ramadan gevierd te hebben vond ik het welletjes. Het heeft me een goed inzicht gegeven in wat het op korte termijn doet met lichamelijke en geestelijke fitheid.Het niet eten en drinken op zich is me enorm meegevallen. Waar ik normaal gesproken veel moeite heb met het missen van een maaltijd ging dit nu prima. Wat me erg tegenviel was het onderbroken slapen. Door na mijn training thuis te gaan koken en eten werd het vaak 0.30 uur voordat ik sliep. Vervolgens ging om 4.00 uur de wekker voor mijn nachtelijke maaltijd, en om 5 uur lag ik weer in bed. Dit heeft waarschijnlijk meer gezorgd voor het flinke energie tekort en verlies aan focus dan het niet eten en drinken.
Hieronder nog kort de nadelen en voordelen die ik heb ondervonden aan mijn korte deelname aan de Ramadan.
Nadelen:
*Weinig energie. Waarschijnlijk door onderbroken slapen, maar ook wel door voedingstekort en gebrek aan vocht.
*Productiviteit en focus gaan verloren. Tijdens een autorit in slaap vallen is niet bepaald een pretje.
*Trek om te eten moet onderdrukt worden. Niet zozeer de honger die vervelend was, maar ik hou gewoon van eten.
*Het ‘s nachts eten viel me zwaar. Met een volle maag terug naar bed gaan om 5 uur om nog 3 uurtjes te slapen was niet fijn. Bovendien is de slaap die je dan krijgt van slechte kwaliteit.
Voordelen:
*Een lekker rustig gevoel in mijn maag. Hoewel ik van eten hou voelde het wel goed dat er geen eten verteert hoefde te worden.
*Heel veel tijd besparing. Minder tijd hoeven besteden aan eten koken, en het consumeren van je maaltijden.
*Regelmatig bewust zijn van het feit dat er mensen zijn op de wereld die helemaal niks te eten hebben. Normaal gesproken weet ik dat ook wel, je staat er alleen niet zo vaak bij stil.
*Elke avond een gevoel van overwinning wanneer je begint met eten. Ervaren hoe je kunt toeleven naar voedsel, en de smaak en geur intenser beleven.
Ongetwijfeld is het niet gezond om lange dagen te vasten. 16 uur zonder eten kan wel, maar de onthouding van water is een flinke aanslag op je lichaam
Ik heb zwaar respect voor iedereen die meedoet aan de Ramadan. Er is een hoop discipline voor nodig om het een hele maand vol te houden.
Sportieve groet,
Mart Jansen.
Mart, 30 augustus 2011 14:52
Reacties